Trafikimi i qenieve njerëzore (në trafikimin angleze të qenieve njerëzore) është përcaktuar ndërkombëtarisht në vitin 2000 nga një prej tre protokollet shtesë të Konventës së OKB-së kundër Krimit të Organizuar Ndërkombëtar, i ashtuquajturi Protokolli Shtesë mbi Trafikimin.
“Neni 3 i Protokollit përkufizon trafikimin si më poshtë:
“(a)” Trafikimi i personave “do të thotë rekrutimi, transportimi, transferimi, strehimi ose pritja e personave, me anë të përdorimit apo kërcënimit të përdorimit të forcës apo formave të tjera të shtrëngimit, të rrëmbimit, mashtrimit, abuzimit të pushtetit ose të një pozite të ndjeshme, duke i dhënë apo marrjes së pagesave apo përfitimeve për të arritur pëlqimin e një personi që ka kontroll mbi një person tjetër, për qëllime shfrytëzimi. Shfrytëzimi përfshin në minimum, shfrytëzimin e prostitucionit ose formave të tjera të shfrytëzimit seksual, punë të detyruar ose shërbime, skllavëri ose praktika të ngjashme me skllavërinë ose heqjen e organeve;
(b) konsensi i viktimës së trafikimit të qenieve njerëzore me shfrytëzimin e përmendura në pikën (a) është e parëndësishme, ku ajo ka qenë përdorur si ndonjë nga mjetet e parashtruara në nënparagrafin (a);